دیــوونـه بـــازیـهای مـا دوتـا |
دلـم گــــــــــــرمـ میشَــــود...
بهـ یــــــکـ هَستـــــــم...
بهـ یکـــــــ نَتــــــــرسـ...
وقتیــــــ خستــ ـهـ از ایــــن همهـ
ازدحــــآمـ و شُلـــــوغی...
بهـ شـآنهـ اتــ پَنــــــآهـ مـی آورمــ...
دستــــــــآنــ قُــــــدرتمندتــ بهـ رُخم میکشــــــد...
کهـ حُضــــــور داریــ ــ...
پُـــــــررنـگـــــ تر از هَمیشــ ــهـ....
بدون تـــــرسـ...مُحکــــــــم و قَــــــــویـ....
در اینـــــ روزـهــــــآیــ سَرد و یخ زدهـ...
تنهآ جـــــایی کهـ هنوز گــــــرم اَستـــ...
آغـــــــــوشـ توســــتـ...
تنهــــآ جاییـ کهـ دورمـ میکُنــــــد
از اینـ همهـ دغدغهـ...
فاصلهـ ی بینــ حَــــرفهای تو و گوشهای من استـ
کهـ مـهــــربـانتر از همیشهـ بهـ یادمـ می آوری
عِشـــــــق هنوز هستــــــ....
و هنوز جـــــآنـ میدهد بهـ روح خستهـ امـ....
کهـ کــــــم نمیشود...
حتــــــی در سخـــتــ ترینـ روزهـــآ...
کهـ قولمـــــــان قولــ استـ...
و اینــ هر روز بیشتـــــــر...
بهـ بـــــآورمـ میرســــــد
نظرات شما عزیزان: